Übersetzung für 'genitivus' von Latein nach Deutsch

genitivus {adj}

zeugend

angeboren

ursprünglich

---

Werbung

genitivus {m}

Genitiv {m}

Zeugefall {m}

Genetiv {m} [veraltet]

---

casus {m} genitivus <gen, gen.>

Genitiv {m} <Gen.>ling.

• In linguis vernaculis genitivus Partium ad regiones denotandum adhibitus terminus technicus iuris publici factus est, deductus a titulo principis Transsilvaniae: "Dominus Partium Regni Hungariae".
• Angiportum (genitivus "angiporti") sive angiportus (genitivus "angiportus") est semita angusta inter duos ordines aedium sive vicos.
• Post quaedam adiectiva, genitivus describit cui adiectivum referat. Usus hic est "partitivus".
• Sed systema casuum manet: Sunt nominativus et genitivus et dativus et accusativus et ablativus et locativus et instrumentalis et vocativus.
• Nomen, quod est genitivus pluralis verbi gens, significat typum aptum utilemque esse gentibus huius mundi permultis.

• Antique et heroclite, casus genitivus singularis erat virus, sicut in nominativo singulari.
• Subiectum, Obiectum necnon Verbum quemcumque potest sequi ordinem: adiectiva nomina sua antecedunt; genitivus sicut "hostium" ante aut post nomine locari potest.